คำเรียกเครือญาติในหมู่ชาวมุสลิมในประเทศไทย

 

คำเรียกเครือญาติในหมู่ชาวมุสลิมในประเทศไทย: ที่มา ความหมาย และบริบททางวัฒนธรรม

1. บทนำ

     คำเรียกเครือญาติเป็นองค์ประกอบสำคัญของโครงสร้างทางสังคม ซึ่งสะท้อนถึงค่านิยมทางวัฒนธรรม โครงสร้างอำนาจ และความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลภายในชุมชน  คำเหล่านี้ให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับวิธีการที่สังคมกำหนดครอบครัว วงศ์ตระกูล และภาระผูกพันระหว่างสมาชิก การทำความเข้าใจคำเรียกเครือญาติจึงมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการทำความเข้าใจความแตกต่างของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรม   

     ชาวมุสลิมในประเทศไทยถือเป็นกลุ่มชนส่วนน้อยที่มีความสำคัญ มีประวัติศาสตร์อันยาวนานและมีการแสดงออกทางวัฒนธรรมที่หลากหลาย  แม้ว่าชาวมุสลิมจำนวนมากอาศัยอยู่ในจังหวัดชายแดนภาคใต้ แต่ก็มีชุมชนชาวมุสลิมกระจายอยู่ทั่วประเทศ ซึ่งนำไปสู่ความเป็นไปได้ที่จะเกิดความแตกต่างในทางปฏิบัติทางวัฒนธรรมและภาษา  อัตลักษณ์ของพวกเขาถูกหล่อหลอมโดยทั้งความเป็นคนไทยและความศรัทธาในศาสนาอิสลาม ซึ่งมักจะผสมผสานกับอิทธิพลทางวัฒนธรรมท้องถิ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งวัฒนธรรมมลายูในภาคใต้  การกระจายทางภูมิศาสตร์และบริบททางประวัติศาสตร์ของชุมชนชาวมุสลิมในประเทศไทยบ่งชี้ถึงศักยภาพของความแตกต่างทางภาษาและวัฒนธรรมในคำเรียกเครือญาติ   

     รายงานนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อวิเคราะห์ชุดคำเรียกเครือญาติเฉพาะที่ผู้ใช้ได้สอบถามมา ได้แก่ แช โต๊ะ มะ ป๊ะ วอ เงาะห์ ลัง เต๊ะห์ จิ๊ จู ดอ วัตถุประสงค์หลักคือเพื่อระบุความหมายและการใช้งานของแต่ละคำในบริบทของชาวมุสลิมในประเทศไทย ตรวจสอบที่มาทางภาษาของคำเหล่านั้น ทำความเข้าใจถึงความสำคัญทางวัฒนธรรม และระบุความแตกต่างในแต่ละภูมิภาค รายงานนี้จะเปรียบเทียบคำเรียกเหล่านี้กับคำเรียกเครือญาติมาตรฐานในภาษาไทย และสำรวจอิทธิพลของภาษามลายูและมรดกทางอิสลามต่อการใช้งานคำเหล่านี้

2. ถอดรหัสคำเรียกเครือญาติ: ความหมายและการใช้งานเบื้องต้น

จากการวิเคราะห์เบื้องต้นของข้อมูลที่รวบรวมมา พบว่ามีร่องรอยเกี่ยวกับความหมายของคำบางคำปรากฏอยู่ในข้อมูลดังกล่าว:

โต๊ะ (Toh): มักเกี่ยวข้องกับปู่ย่าตายาย หรือผู้สูงอายุ  นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงในความหมายของ "ยาย" (grandmother)  และอาจหมายถึงพ่อในบางบริบท เช่น "โต๊ะกู" (พ่อของฉัน)    

มะ (Ma): โดยทั่วไปหมายถึงแม่  หรือ "แม่" (mother)  และอาจใช้รวมกับคำว่า "โต๊ะ" เป็น "โต๊ะมา" (ยาย/แม่)    

ป๊ะ (Pa): หมายถึงพ่อ  หรือ "พ่อ" (father)    

แช (Chae): ปรากฏว่าหมายถึงปู่ หรือผู้ชายสูงอายุ โดยอาจเป็นฝ่ายพ่อ ("โต๊ะแช" - ปู่/ผู้ชายสูงอายุ)  และยังเชื่อมโยงกับ "ตา" (grandfather)    

วอ (Wo): ระบุว่าเป็น "ลุง/ป้า คนโต" (uncle/aunt ที่มีอายุมากที่สุด)  และอาจมีการระบุเพศ เช่น "เวาะชาย" (ลุงคนโต) และ "เวาะหญิง" (ป้าคนโต)    

เงาะห์ (Ngoh): ระบุว่าเป็น "ลุง/ป้า คนที่รอง" (uncle/aunt ที่มีอายุรองลงมา)  และอาจมีการระบุเพศ เช่น "เงาะห์ชาย" (ลุงคนที่สอง) และ "เงาะห์หญิง" (ป้าคนที่สอง)    

จิ๊ (Ji): หมายถึง "น้า/อา คนรองสุดท้ายทั้งชายหญิง" (uncle/aunt ที่มีอายุน้อยเป็นอันดับสอง ทั้งชายและหญิง)    

จู (Ju): หมายถึง "น้า/อา ที่เป็นคนเล็กสุดทั้งชายหญิง" (uncle/aunt ที่มีอายุน้อยที่สุด ทั้งชายและหญิง)  นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงในบริบทที่แตกต่างกันว่าเป็น "หลาน (ลูกของลูก)" (grandchild)    

ลัง (Lang): ไม่มีการระบุความหมายที่ชัดเจนในข้อมูลที่ให้มาในฐานะคำเดี่ยวที่เกี่ยวข้องกับรายการคำที่ผู้ใช้สอบถาม อย่างไรก็ตาม คำว่า "ลัง" ปรากฏอยู่ในคำว่า "กะหลง" ซึ่งหมายถึงพี่สาว  ข้อมูล  กล่าวถึง "ลัง" ในรายการคำโดยไม่มีคำจำกัดความโดยตรง ซึ่งบ่งชี้ว่าเป็นคำเรียกเครือญาติ   

เต๊ะห์ (Teh): ปรากฏในลำดับคำที่ใช้เรียกพี่น้องของแม่ ("เว๊าะ เง๊าะ เต๊ะ ดอ อา จิ จู") ซึ่งบ่งชี้ถึงตำแหน่งในลำดับการเกิดของป้า/ลุง  นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงว่าเป็น "ลุง,ป้า,น้า,อา" (uncle, aunt)    

ดอ (Do): คล้ายกับ "เต๊ะห์" ปรากฏในลำดับคำที่ใช้เรียกพี่น้องของแม่  นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงว่าเป็น "ป้า" (aunt)    

จากการวิเคราะห์เบื้องต้นนี้ แสดงให้เห็นว่าคำหลายคำเกี่ยวข้องกับคนในรุ่นที่สูงกว่า (ปู่ย่าตายาย พ่อแม่ ลุงป้าน้าอา) และบางคำดูเหมือนจะใช้ระบบลำดับการเกิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพี่น้องของแม่ การที่คำบางคำ เช่น "โต๊ะ" "มะ" และ "ป๊ะ" ปรากฏซ้ำสำหรับสมาชิกในครอบครัวโดยตรง และลักษณะที่เป็นลำดับของ "วอ" "เงาะห์" "เต๊ะห์" "ดอ" "จิ๊" และ "จู" บ่งชี้ถึงระบบเครือญาติที่มีโครงสร้าง ซึ่งให้ความสำคัญทั้งความแตกต่างระหว่างรุ่นและอายุที่สัมพันธ์กันภายในรุ่นเดียวกัน

คำบางคำ เช่น "โต๊ะ" และ "จู" ดูเหมือนจะมีหลายความหมายที่เป็นไปได้ ขึ้นอยู่กับบริบทและอาจรวมถึงภูมิภาคหรือครอบครัว ความคิดเห็นใน  และความแตกต่างใน  เน้นย้ำว่าคำเรียกเครือญาติอาจแตกต่างกันไปแม้แต่ภายในชุมชนชาวมุสลิมในประเทศไทย ความแปรปรวนในความหมายที่รายงานของคำบางคำบ่งชี้ถึงความสำคัญของการพิจารณาความแตกต่างในระดับภูมิภาคและระดับครอบครัวในคำเรียกเครือญาติของชาวมุสลิมในประเทศไทย ภาษา โดยเฉพาะคำเรียกเครือญาติที่ฝังลึกอยู่ในขนบธรรมเนียมทางวัฒนธรรม มักจะแสดงความแตกต่างกันไปตามภูมิศาสตร์ และแม้แต่ระหว่างครอบครัวต่างๆ ภายในชุมชนเดียวกัน ความแปรปรวนนี้อาจเกิดจากอิทธิพลทางประวัติศาสตร์ รูปแบบการย้ายถิ่น และขนบธรรมเนียมท้องถิ่น   

3. การสืบหารากศัพท์: ที่มาทางภาษา

คำหลายคำบ่งชี้ถึงที่มาจากภาษามลายูอย่างชัดเจน:

โต๊ะ (Toh/Tok): "Tok" เป็นคำมลายูทั่วไปที่ใช้เรียกปู่ หรือผู้สูงอายุ  ความแตกต่างของ "โต๊ะกู" (พ่อของฉัน) ใน  และ  อาจเป็นการใช้งานในท้องถิ่น หรือสะท้อนถึงความหมายที่กว้างกว่าของการเคารพผู้สูงอายุ   

มะ (Ma/Mak): "Mak" เป็นคำมลายูทั่วไปที่ใช้เรียกแม่    

ป๊ะ (Pa/Pak): "Pak" สามารถหมายถึงพ่อหรือลุงในภาษามลายู    

วอ (Wo) / เวาะ (Woeh): การใช้ "เวาะ" เพื่อระบุลุง/ป้าที่มีอายุมากกว่า และลักษณะที่เป็นลำดับร่วมกับคำอื่นๆ อาจเกี่ยวข้องกับคำมลายูที่ใช้เรียกตามลำดับการเกิด แม้ว่าจะไม่มีคำที่เทียบเท่าโดยตรงปรากฏชัดเจนในข้อมูลที่ให้มา จำเป็นต้องมีการศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับภาษาถิ่นมลายูปัตตานี

เงาะห์ (Ngoh): คล้ายกับ "วอ" ลักษณะที่เป็นลำดับบ่งชี้ถึงความเป็นไปได้ที่จะมีที่มาจากภาษามลายูที่เกี่ยวข้องกับลำดับการเกิด

ลัง (Lang) / กะหลง (Ka Long): "Long" หรือ "Along" ในภาษามลายูหมายถึงพี่คนโต  "กะหลง" ที่หมายถึงพี่สาว สอดคล้องกับความหมายนี้   

เต๊ะห์ (Teh): "Teh" ปรากฏในภาษามลายูบรูไนในคำว่า "Pak Teh" และ "Mak Teh" ซึ่งหมายถึงลุง/ป้าคนใดคนหนึ่ง โดยอาจอิงตามลำดับการเกิด หรือปัจจัยอื่นที่ใช้ในการจำแนก เช่น สีผิว ("puteh" - ขาว)  ตำแหน่งของคำนี้ในลำดับพี่น้องของแม่ยังบ่งชี้ถึงความเชื่อมโยงกับลำดับการเกิด   

จิ๊ (Ji) / จู (Ju): คำเหล่านี้อาจเกี่ยวข้องกับคำมลายูที่ใช้เรียกตามลำดับการเกิด เช่น "Achik" หรือ "Busu" (คนสุดท้อง)  แต่ความสอดคล้องที่แน่นอนยังต้องมีการตรวจสอบเพิ่มเติม   

การปรากฏอย่างเด่นชัดของคำที่มีรากศัพท์มาจากภาษามลายู บ่งชี้ถึงอิทธิพลอย่างมากของภาษามลายูต่อคำเรียกเครือญาติของชาวมุสลิมในประเทศไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคใต้ ความใกล้ชิดทางประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของภาคใต้ของประเทศไทยกับประเทศมาเลเซีย ควบคู่ไปกับอัตลักษณ์มลายูมุสลิมที่ใช้ร่วมกัน ทำให้ภาษามลายูเป็นแหล่งที่มาของคำเรียกเครือญาติจำนวนมากที่ใช้ในชุมชนเหล่านี้ การยืมคำทางภาษาดังกล่าวสะท้อนถึงความผูกพันทางวัฒนธรรมและสังคมที่ใกล้ชิด

แม้ว่ารายการคำที่ให้มาจะไม่ได้แสดงคำยืมภาษาอาหรับโดยตรงสำหรับคำเรียกเครือญาติเหล่านี้ แต่  กล่าวถึงว่าคำมลายูบางคำที่ใช้เรียกพ่อ ("ayah," "abah," "abi," "walid") มีที่มาจากภาษาอาหรับ ซึ่งบ่งชี้ถึงอิทธิพลที่กว้างกว่า แม้ว่าจะอาจเป็นทางอ้อมก็ตาม อันเนื่องมาจากศาสนาอิสลาม แม้ว่าจะไม่ปรากฏชัดเจนโดยตรงในรายการคำที่ให้มา แต่บริบทของศาสนาอิสลามบ่งชี้ถึงศักยภาพของอิทธิพลบางประการจากภาษาอาหรับต่อแง่มุมที่กว้างขึ้นของชีวิตครอบครัว และอาจรวมถึงคำเรียกเครือญาติด้วย โดยอ้อม ศาสนาอิสลามในฐานะศาสนาของชาวมุสลิมในประเทศไทย มักนำมาซึ่งอิทธิพลทางวัฒนธรรมและภาษาจากโลกที่พูดภาษาอาหรับ แม้ว่าคำเรียกเครือญาติหลักอาจมีรากฐานมาจากภาษามลายู แต่ก็อาจมีรายละเอียดปลีกย่อยหรือคำที่เกี่ยวข้องซึ่งได้รับอิทธิพลจากประเพณีอิสลาม   

ความแตกต่างบางประการในข้อมูลที่ให้มาอาจสะท้อนถึงอิทธิพลจากภาษาไทยมาตรฐาน หรือภาษาถิ่นอื่นๆ ภายในประเทศไทย ตัวอย่างเช่น การใช้ "ป๋า" สำหรับพ่อ  น่าจะเป็นภาษาพูดของไทย การเปลี่ยนแปลงในการเรียกญาติของครอบครัวหรือภูมิภาคต่างๆ (ดังที่เห็นใน  และ ) อาจบ่งชี้ถึงอิทธิพลของสภาพแวดล้อมทางภาษาในท้องถิ่น การปรากฏของภาษาพูดของไทยและความแตกต่างในระดับภูมิภาคบ่งชี้ถึงการปฏิสัมพันธ์ระหว่างภาษาไทยซึ่งเป็นภาษาหลัก และภาษาถิ่นในท้องถิ่นภายในชุมชนชาวมุสลิมในประเทศไทย ซึ่งนำไปสู่การปรับตัวทางภาษาในระดับหนึ่งในคำเรียกเครือญาติ เมื่อชุมชนชาวมุสลิมในประเทศไทยอาศัยอยู่ในประเทศไทย การมีปฏิสัมพันธ์กับภาษาไทยจึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ การปฏิสัมพันธ์นี้อาจนำไปสู่การนำคำไทยมาใช้ หรือการปรับเปลี่ยนคำที่มีอยู่ภายใต้อิทธิพลของสัทวิทยาหรือรูปแบบการใช้ภาษาไทย   

4. พรมทางวัฒนธรรม: ความสำคัญในสังคมชาวมุสลิมในประเทศไทย

คำเรียกเครือญาติมีบทบาทสำคัญในการจัดโครงสร้างความสัมพันธ์ในครอบครัวและบ่งชี้ถึงลำดับชั้นทางสังคมภายในชุมชนชาวมุสลิมในประเทศไทย  การใช้คำเฉพาะสำหรับพี่น้องที่มีอายุมากกว่าหรือน้อยกว่า หรือสำหรับคนในรุ่นที่แตกต่างกัน สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของอายุและความอาวุโสในการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม ระบบลำดับการเกิดที่เป็นไปได้ที่สังเกตได้ในคำที่ใช้เรียกป้าและลุง  เน้นย้ำถึงความสำคัญทางวัฒนธรรมของลำดับพี่น้องภายในครอบครัว ระบบคำเรียกเครือญาติที่ละเอียด โดยเฉพาะอย่างยิ่งระบบลำดับการเกิดที่เป็นไปได้ บ่งชี้ถึงระบบทางวัฒนธรรมที่ซับซ้อนสำหรับการจัดการความสัมพันธ์และความรับผิดชอบในครอบครัว สังคมที่มีระบบเครือญาติที่ซับซ้อนมักให้ความสำคัญกับความผูกพันในครอบครัว และบทบาทหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับตำแหน่งเครือญาติที่แตกต่างกัน ระดับความละเอียดของคำศัพท์สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของความแตกต่างเหล่านี้ในชีวิตทางสังคม   

คำเรียกเครือญาติไม่ใช่แค่ป้ายชื่อ แต่ยังใช้เพื่อแสดงความเคารพ ความรัก และระยะห่างทางสังคม  การเลือกใช้คำใดคำหนึ่งสามารถสื่อถึงความสัมพันธ์ของผู้พูดกับผู้ถูกกล่าวถึง และบริบททางสังคมของการปฏิสัมพันธ์ คำเช่น "โต๊ะ" ที่ใช้เรียกผู้สูงอายุมักมีความหมายแฝงถึงความเคารพและเทิดทูน การใช้คำเรียกเครือญาติที่เฉพาะเจาะจงทำหน้าที่เป็นกลไกในการสื่อสารมารยาททางสังคมและความผูกพันทางอารมณ์ภายในครอบครัวชาวมุสลิม ภาษาเป็นเครื่องมืออันทรงพลังในการแสดงออกถึงความแตกต่างทางสังคมและอารมณ์ การใช้คำเรียกเครือญาติที่เฉพาะเจาะจงอย่างสม่ำเสมอเป็นการเสริมสร้างบรรทัดฐานทางสังคม และเสริมสร้างความผูกพันในครอบครัวผ่านการยอมรับความสัมพันธ์เหล่านี้อย่างสม่ำเสมอ   

คำสอนของศาสนาอิสลามเน้นย้ำถึงความสำคัญของความผูกพันในครอบครัวและการเคารพผู้สูงอายุ ซึ่งน่าจะเสริมสร้างความสำคัญของคำเรียกเครือญาติในชุมชนชาวมุสลิมในประเทศไทย  อิทธิพลอย่างมากของภาษามลายูในคำเรียกเครือญาติสะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อมโยงทางวัฒนธรรมที่ใกล้ชิดระหว่างชาวมุสลิมในภาคใต้กับประเพณีทางวัฒนธรรมมลายู  คำเรียกเครือญาติของชาวมุสลิมในประเทศไทยเป็นผลมาจากการผสมผสานระหว่างค่านิยมทางศาสนาอิสลามและมรดกทางวัฒนธรรมมลายู ซึ่งหล่อหลอมวิธีการทำความเข้าใจและแสดงออกถึงความสัมพันธ์ในครอบครัว ขนบธรรมเนียมทางวัฒนธรรมนั้นแทบจะไม่เป็นเอกภาพ ในกรณีของชาวมุสลิมในประเทศไทย ระบบเครือญาติของพวกเขาน่าจะได้รับอิทธิพลจากทั้งความเชื่อทางศาสนา (อิสลาม) และภูมิหลังทางชาติพันธุ์ (มลายู ในหลายกรณี) ซึ่งส่งผลให้เกิดการผสมผสานประเพณีที่เป็นเอกลักษณ์ ซึ่งสะท้อนอยู่ในภาษาของพวกเขา   

5. การเชื่อมโยงภาษา: การเปรียบเทียบกับคำศัพท์ภาษาไทยมาตรฐาน

คำเรียกเครือญาติของชาวมุสลิมในประเทศไทยบางคำอาจมีคำที่เทียบเท่าโดยตรงในภาษาไทยมาตรฐาน ในขณะที่คำอื่นๆ อาจแตกต่างกันอย่างมาก หรือไม่มีคำที่เทียบเท่าโดยตรง ตัวอย่างเช่น "มะ" น่าจะตรงกับ "แม่" (mae - แม่) ในภาษาไทย และ "ป๊ะ" ตรงกับ "พ่อ" (pho - พ่อ) อย่างไรก็ตาม คำเช่น "โต๊ะ" (สำหรับปู่ย่าตายาย) แตกต่างจากคำไทยที่เฉพาะเจาะจงกว่า เช่น "ปู่" (puu - ปู่), "ตา" (taa - ตา), "ย่า" (yaa - ย่า) และ "ยาย" (yaai - ยาย)  ระบบลำดับการเกิดสำหรับป้าและลุง ("วอ," "เงาะห์," "เต๊ะห์," "ดอ," "จิ๊," "จู") ดูเหมือนจะซับซ้อนกว่าระบบไทยทั่วไป ซึ่งมักใช้ "ลุง" (lung - ลุง), "ป้า" (paa - ป้า), "น้า" (naa - น้า), และ "อา" (aa - อา) พร้อมด้วยคำขยายเพิ่มเติมสำหรับอายุ คำเรียกเครือญาติของชาวมุสลิมในประเทศไทยดูเหมือนจะมีความเป็นทั่วไปมากกว่าสำหรับปู่ย่าตายาย แต่มีความเฉพาะเจาะจงมากกว่าในเรื่องลำดับการเกิดของป้าและลุง เมื่อเทียบกับภาษาไทยมาตรฐาน ความแตกต่างนี้อาจสะท้อนให้เห็นถึงการเน้นความแตกต่างระหว่างรุ่นที่แข็งแกร่งกว่า เมื่อเทียบกับการจัดอันดับภายในรุ่นเดียวกันในสองระบบ หรืออาจบ่งชี้ถึงอิทธิพลของโครงสร้างเครือญาติที่แตกต่างกัน (เช่น ระบบมาลายันที่กล่าวถึงใน  และ )   

คำเช่น "โต๊ะ" "มะ" และ "ป๊ะ" สามารถพิจารณาได้ว่าเป็นคำยืมจากภาษามลายูที่ถูกรวมเข้าไว้ในภาษาถิ่นของชาวมุสลิมในประเทศไทย ความหมายและการใช้งานของคำยืมเหล่านี้อาจมีการเปลี่ยนแปลงทางความหมาย หรือมีความเป็นทั่วไปหรือเฉพาะเจาะจงมากขึ้นในบริบทของชาวมุสลิมในประเทศไทย เมื่อเทียบกับการใช้งานเดิมในภาษามลายู ตัวอย่างเช่น การที่ "โต๊ะ" ขยายความหมายไปถึง "พ่อ" ในบางกรณี  อาจเป็นการขยายความหมายภายในชุมชนใดชุมชนหนึ่ง การนำคำเรียกเครือญาติจากภาษามลายูมาใช้ในภาษาถิ่นของชาวมุสลิมในประเทศไทย เน้นย้ำถึงการติดต่อทางภาษาและการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมระหว่างชุมชนเหล่านี้ ซึ่งอาจนำไปสู่การพัฒนาทางความหมายที่เป็นเอกลักษณ์ เมื่อภาษาต่างๆ มีการติดต่อกัน การยืมคำศัพท์เป็นปรากฏการณ์ที่พบได้ทั่วไป วิธีที่คำยืมเหล่านี้ถูกรวมเข้าไว้ในภาษาใหม่ รวมถึงการเปลี่ยนแปลงใดๆ ในความหมายหรือการใช้งาน ให้ข้อมูลเชิงลึกที่มีคุณค่าเกี่ยวกับพลวัตของการติดต่อทางภาษาและการปรับตัวทางวัฒนธรรม   

6. อิทธิพลจากภาคใต้: ภาษามลายูและมรดกอิสลาม

จังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทยมีประชากรมุสลิมเชื้อสายมลายูจำนวนมาก และภาษาถิ่นมลายูของพวกเขา (ภาษามลายูปัตตานีหรือยาวี) มีอิทธิพลอย่างมากต่อภาษาที่ใช้ในชีวิตประจำวัน รวมถึงคำเรียกเครือญาติ  การแพร่หลายของคำเช่น "โต๊ะ" "มะ" และ "ป๊ะ" ในข้อมูลที่ให้มา ซึ่งมักเกี่ยวข้องกับความคิดเห็นของผู้ใช้จากภาคใต้ของประเทศไทย (ดังที่อนุมานได้จากบริบทของวิดีโอ TikTok ใน ) สนับสนุนข้อสังเกตนี้ ชุมชนชาวมุสลิมในภาคใต้ของประเทศไทยแสดงให้เห็นถึงการพึ่งพาคำเรียกเครือญาติที่มาจากภาษามลายูอย่างมาก ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์และภาษาที่โดดเด่นของพวกเขา บริบททางประวัติศาสตร์ของจังหวัดชายแดนใต้ในฐานะส่วนหนึ่งของรัฐสุลต่านปัตตานีในอดีต ซึ่งมีมรดกทางวัฒนธรรมและภาษาของชาวมลายูที่แข็งแกร่ง อธิบายถึงความโดดเด่นอย่างต่อเนื่องของภาษามลายูในแง่มุมต่างๆ ของชีวิตพวกเขา รวมถึงคำศัพท์ที่ใช้ในครอบครัว   

ศาสนาอิสลามเป็นกรอบสำหรับกฎหมายครอบครัวและการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม ซึ่งอาจมีอิทธิพลทางอ้อมต่อความแตกต่างของคำเรียกเครือญาติ  แม้ว่าคำพื้นฐานอาจเป็นภาษามลายู แต่ความเข้าใจทางวัฒนธรรมเกี่ยวกับบทบาทและความรับผิดชอบภายในครอบครัวอาจถูกหล่อหลอมโดยค่านิยมของศาสนาอิสลาม จำเป็นต้องมีการศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับแนวปฏิบัติของครอบครัวอิสลามในบริบทของชาวมุสลิมในประเทศไทย เพื่อทำความเข้าใจอิทธิพลนี้อย่างเต็มที่ หลักการของศาสนาอิสลามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ในครอบครัวมีแนวโน้มที่จะมีส่วนทำให้เกิดความสำคัญทางวัฒนธรรมและการใช้คำเรียกเครือญาติภายในชุมชนชาวมุสลิมในประเทศไทย แม้ว่าคำเหล่านั้นจะมีที่มาจากภาษามลายูเป็นหลักก็ตาม ศาสนามักมีบทบาทสำคัญในการหล่อหลอมบรรทัดฐานและค่านิยมทางวัฒนธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งที่เกี่ยวข้องกับครอบครัวและความเป็นระเบียบเรียบร้อยทางสังคม สำหรับชาวมุสลิมในประเทศไทย คำสอนของศาสนาอิสลามเป็นกรอบทางศีลธรรมและจริยธรรมที่น่าจะมีอิทธิพลต่อวิธีการรับรู้และปฏิบัติต่อความผูกพันในครอบครัว   

7. ภาพรวมระดับภูมิภาค: ความแตกต่างทั่วประเทศไทย

ข้อมูล  ประกอบด้วยความคิดเห็นจากผู้ใช้ทั่วภูมิภาคต่างๆ ของประเทศไทย ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างในคำเรียกเครือญาติ ตัวอย่างเช่น ผู้ใช้รายหนึ่งจากภูเก็ตระบุ "แหน้ะ" สำหรับทวด และ "ขาย" สำหรับปู่ ซึ่งเป็นคำที่ไม่ค่อยพบในข้อมูลอื่นๆ ข้อมูล  ระบุอย่างชัดเจนว่าชาวมุสลิมในสามจังหวัดชายแดนใต้อาจใช้คำที่แตกต่างจากชาวมุสลิมในภาคใต้ตอนบน นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างภายในครอบครัว ("แต่บ้านเราเรียกวัง" - แต่ที่บ้านเราเรียก [ยาย] ว่าวัง) ข้อมูล  กล่าวถึง "เจ๊ะวอ" และ "โต๊ะกี" สำหรับปู่ ซึ่งอาจเป็นความแตกต่างในระดับภูมิภาค ข้อมูลที่ให้มาบ่งชี้อย่างชัดเจนถึงการมีอยู่ของความแตกต่างในระดับภูมิภาค และแม้กระทั่งภายในครอบครัว ในการใช้คำเรียกเครือญาติของชาวมุสลิมในประเทศไทยทั่วประเทศ เนื่องจากชุมชนชาวมุสลิมในประเทศไทยมีการกระจายตัวทางภูมิศาสตร์ และอิทธิพลของภาษาถิ่นไทยในแต่ละภูมิภาคมีความแตกต่างกัน จึงคาดการณ์ได้ว่าจะเกิดความแตกต่างทางภาษาในระดับหนึ่ง รวมถึงในขอบเขตของคำเรียกเครือญาติ   

ปัจจัยที่อาจก่อให้เกิดความแตกต่าง ได้แก่ ระยะทางทางภูมิศาสตร์และการสื่อสารระหว่างชุมชนชาวมุสลิมต่างๆ ที่มีจำกัด อิทธิพลของภาษาถิ่นไทยในท้องถิ่นและภาษาอื่นๆ ในภูมิภาค ระดับการบูรณาการที่แตกต่างกันกับวัฒนธรรมไทยกระแสหลัก รูปแบบการย้ายถิ่นฐานทางประวัติศาสตร์ และต้นกำเนิดของชุมชนชาวมุสลิมเฉพาะกลุ่มภายในประเทศไทย  ปัจจัยต่างๆ เช่น การแยกตัวทางภูมิศาสตร์ การสัมผัสทางภาษากับชุมชนใกล้เคียง และระดับการกลืนกลืนทางวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน มีแนวโน้มที่จะมีส่วนทำให้เกิดความหลากหลายในระดับภูมิภาคที่สังเกตได้ในคำเรียกเครือญาติของชาวมุสลิมในประเทศไทย ภาษามีการพัฒนาและปรับตัวอย่างต่อเนื่องภายใต้อิทธิพลของปัจจัยทางสังคมและสิ่งแวดล้อมต่างๆ ความแตกต่างในระดับภูมิภาคในคำเรียกเครือญาติของชาวมุสลิมในประเทศไทยน่าจะเป็นผลมาจากกระบวนการทางภาษาที่เป็นธรรมชาติเหล่านี้ ซึ่งทำงานแตกต่างกันในส่วนต่างๆ ของประเทศ   

8. การสังเคราะห์ความรู้: การวิเคราะห์เชิงลึกของคำสำคัญ

โต๊ะ (Toh)

ความหมาย: โดยหลักแล้วหมายถึง ยายหรือตา  นอกจากนี้ยังอาจหมายถึงพ่อในบางบริบท ("โต๊ะกู")  เกี่ยวข้องกับคำมลายู "Tok" ที่หมายถึงปู่หรือผู้สูงอายุ    

การใช้งานในแต่ละภูมิภาค: ดูเหมือนจะเป็นคำที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในภูมิภาคต่างๆ แต่ความแตกต่างเฉพาะ เช่น "โต๊ะแช" (ปู่/ผู้ชายสูงอายุ)  และ "โต๊ะกู" (พ่อ)  อาจจำกัดอยู่ในท้องถิ่นมากกว่า  กล่าวถึง "โต๊ะชาย" (ปู่) และ "โต๊ะหญิง" (ย่า/ยาย) เป็นการใช้งานทั่วไป แต่ยังระบุถึงความแตกต่างในระดับภูมิภาค เช่น "เจ๊ะวอ" สำหรับปู่   

ข้อสังเกต: "โต๊ะ" เป็นคำเรียกเครือญาติหลักที่มีที่มาจากภาษามลายู มีความยืดหยุ่นทางความหมายในระดับหนึ่ง (อ้างถึงทั้งปู่ย่าตายาย และในบางกรณี พ่อ) และมีความแตกต่างในระดับภูมิภาคในรูปแบบเฉพาะของคำนี้

มะ (Ma):

ความหมาย: โดยหลักแล้วหมายถึงแม่  ตรงกับคำมลายู "Mak"  และคำไทยมาตรฐาน "แม่"   

การใช้งานในแต่ละภูมิภาค: ดูเหมือนจะเป็นคำที่ค่อนข้างสอดคล้องกันในข้อมูลต่างๆ  กล่าวถึง "แมะ" และ "มา" เป็นคำทั่วไปที่ใช้เรียกแม่ โดย "เจ๊ะ" ก็ใช้ในบางพื้นที่ด้วย "โต๊ะมา"  ดูเหมือนจะหมายถึงยายหรือแม่   

ข้อสังเกต: "มะ" เป็นอีกหนึ่งคำเรียกเครือญาติพื้นฐานที่มีคำที่เทียบเท่าชัดเจนในภาษามลายูและภาษาไทยมาตรฐาน โดยทั่วไปยังคงความหมายที่สอดคล้องกันของ "แม่" ในบริบทต่างๆ

ตารางคำสำคัญและความหมายที่รายงาน:

คำศัพท์ ความหมายหลัก ความแตกต่าง/บริบทที่เป็นไปได้ในแต่ละภูมิภาค ที่มาที่เป็นไปได้

9. บทสรุป

คำเรียกเครือญาติของชาวมุสลิมในประเทศไทยที่ผู้ใช้สอบถามมา แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลอย่างมากของภาษามลายู โดยเฉพาะคำเช่น "โต๊ะ" "มะ" และ "ป๊ะ" คำหลายคำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำที่ใช้เรียกป้าและลุง ("วอ," "เงาะห์," "เต๊ะห์," "ดอ," "จิ๊," "จู") ดูเหมือนจะใช้ระบบลำดับการเกิด ซึ่งเป็นลักษณะเด่นของคำเรียกเครือญาติในภาษามลายู ความแตกต่างในการใช้งานและความหมายของคำเหล่านี้ในแต่ละภูมิภาคปรากฏชัดเจนทั่วประเทศไทย ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงสภาพแวดล้อมทางภาษาและวัฒนธรรมที่หลากหลายของชุมชนชาวมุสลิมในประเทศไทยต่างๆ คำเช่น "โต๊ะ" และ "มะ" แม้ว่าจะมี

ที่มา :  สืบค้นโดย AI https://gemini.google.com/

sac-research.sac.or.th

คําศัพท์

Opens in a new window

tiktok.com

สรรพนามเครือญาติในภาษาอิสลามและมลายู | TikTok

Opens in a new window

pantip.com

ถามสมาชิกพันทิปพี่น้องมุสลิมหน่อยค่ะ เรื่องเกี่ยวกับญาติ พ่อ แม่ พี่ น้อง - Pantip

Opens in a new window

anyflip.com

ภาษามลายูถิ่นเบื้องต้น - Flip eBook Pages 1-50 - AnyFlip

Opens in a new window

sierralisse.com

Speak Malay Like a Local – Lesson 8 : How to Address Strangers - Sierralisse

Opens in a new window

bruneiresources.blogspot.com

Family Relationship Monikers in Brunei - The Daily Brunei Resources

Opens in a new window

reddit.com

Redditors from Malaysia, what do you call your Grandmother and Grandfather?

Opens in a new window

en.wikipedia.org

Thai Malays - Wikipedia

Opens in a new window

minorityrights.org

Malay Muslims in Thailand - Minority Rights Group

Opens in a new window

researchgate.net

Language Maintenance and The Preservation of Ethnic Identity: A Case of Malay Muslims in Southern Thailand - ResearchGate

Opens in a new window

mhf.org.sg

Kinship Terms: From Mak Long To Pak Busu - The Malay Heritage Foundation

Opens in a new window

anyflip.com

ภาษามลายูถิ่นเบื้องต้น - Flip eBook Pages 51-100 | AnyFlip

Opens in a new window

eudl.eu

Problems of Malay Language Education in Patani Southern Thailand - EUDL

Opens in a new window

ling-app.com

35 Important Family Vocabulary In Malay - ling-app.com

Opens in a new window

jurnal.usk.ac.id

Kinship Terminology in the Tamiang Language: A Malay Variety Spoken in Eastern Aceh, Indonesia1 - Jurnal USK

Opens in a new window

pdfs.semanticscholar.org

Understanding the Choices of Terms of Address: A Sociolinguistic Study of Malay Cultural Practices - Semantic Scholar

Opens in a new window

scitepress.org

Comparatives Study of Kinship Terms in Thai, Vietnamese and Indonesian Language - SciTePress

Opens in a new window

tyap.net

Kinship and Social Mobility Among the Malays - TYAP

Opens in a new window

tandfonline.com

Muslim Family Law in Southern Thailand: A Historical Overview - Taylor and Francis

Opens in a new window

ecommons.cornell.edu

Section I: History if Islam in Thailand - Cornell eCommons

Opens in a new window

en.wikipedia.org

Islam in Thailand - Wikipedia

Opens in a new window

en.wikipedia.org

Kinship terminology - Wikipedia

Opens in a new window

sealang.net

A Componential Analysis of Kinship Terms in Thai

Opens in a new window

macrolinguistics.nju.edu.cn

A Study of Kinship Terms in Thai from the Culture and Cognitive Perspectives

Opens in a new window

en.wikipedia.org

Kinship - Wikipedia